Podcast: Play in new window | Download (Duration: 18:12 — 25.0MB)
Subscribe: Google Podcasts | RSS
Odcinek dwudziesty ósmy podcastu Ortopedia – Moja Pasja!
Zerwanie bicepsa w części dalszej.
Dziś o zerwaniu ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia w części dalszej, czyli przyczepu do kości promieniowej.
Znajdziesz trochę statystyki, epidemiologii, anatomii i biomechaniki.
Opowiadam o objawach zerwania mięśnia oraz możliwościach jego leczenia. Nie zabraknie słowa o możliwych powikłaniach.
W tym odcinku podcastu usłyszysz:
- 01:08 Wstęp
- 02:43 Co mówią statystyki?
- 03:18 Anatomia i biomechanika
- 06:16 Mechanizm zerwania bicepsa
- 08:13 Objawy kliniczne
- 11:13 Leczenie
- 14:05 Powikłania
- 15:33 Rehabilitacja
*****************************
Jeśli chciałbyś przeskoczyć do konkretnego rozdziału, użyj menu rozwijalnego odtwarzacza poniżej!
*****************************
Linki:
- Ławeczka + sztanga i urywasz mięsień piersiowy www.drmick.pl/027
- Moja strona internetowa www.drmick.pl
- Kanał YouTube Doktor Mick
- Kompilacja filmików z uszkodzeniami bicepsa Zauważ, że zawsze urywa się po stronie gdzie gryf jest chwytany podchwytem
- Improving the Rapid and Reliable Diagnosis of Complete Distal Biceps Tendon Rupture
- Distal Biceps Repair and Reconstruction
- Incidence Rate and Results of the Surgical Treatment of Pectoralis Major Tendon Ruptures in Active-Duty Military Personnel
- Distal Biceps Tendon Ruptures: An Epidemiological Analysis Using a Large Population Database
Ortopedia Moja Pasja – podcast w formie audio i wideo
Podcast udostępniam na wszelakich aplikacjach podcastowych typu iTunes (i wszystich które korzystają z katalogu iTunes) oraz Spotify, Google Podcast, Stitcher, iHeart Radio, Android
Oglądając wideo zasubskrybuj proszę kanał na YouTube oraz kliknij symbol dzwoneczka, dzięki temu otrzymasz powiadomienie, gdy opublikuję nowy film.
A jeśli wolisz czytać to śmiało przewijaj w dół lub pobierz tekst w wersji PDF
Korzystając z poniższego odtwarzacza możesz przeskoczyć do interesującego Cię rozdziału.
Wystarczy kliknąć w rozwijalną listę:
Transkrypcja
Również w wersji PDF
W poprzednim odcinku poruszyłem temat zerwania mięśnia piersiowego, a promując go wśród społeczności osób trenujących na siłowni, wsadziłem nieco kij w mrowisko.
Wśród komentarzy, najczęściej czytałem, że rozwodzę się na temat niespotykanie rzadkich kontuzji, a nie piszę nic o tych zdecydowanie częstszych. Wiktor np. strzelał, że ten piersiowy to urywa się u jednego na milion. Koniec końców, dostałem przykłady tych częstszych kontuzji o których warto posłuchać. No to zapraszam do wysłuchania…
Witam Cię bardzo serdecznie w dwudziestym ósmym odcinku podcastu Ortopedia Moja Pasja. Ja nazywam się Michał Drwięga, jestem ortopedą, a w podcaście omawiam problemy ortopedyczne, pokazuje jak pracuje, czym kieruję się proponując konkretny sposób leczenia oraz jakie są jego alternatywy i możliwe powikłania. Jeśli interesujesz się ortopedią, szukasz rozwiązania swojego problemu po urazie lub uczysz się ortopedii – koniecznie wysłuchaj tej audycji!
Wstęp 1:08
Wg Przemka, który podał mi przykłady kontuzji w sportach siłowych, zdecydowanie częściej niż uszkodzenie mięśnia piersiowego występuje zerwanie przyczepu ścięgna mięśnia dwugłowego. Szczerze mówiąc, zgodziłem się z tą opinią, bo w moim warsztacie, również częściej spotykam zerwany biceps niż zerwany piersiowy. Obie te opinie to jednak własne obserwacje, na zakładam dość małej populacji, więc warto może sięgnąć do statystyk i opracowań na nieco większej grupie.
Nie chcąc zanudzać. Zaglądam w literaturę i czytam:
Piersiowy:
W American Journal of Sport Medicine z 2016r częstość wstępowania określona jest na 60/100000/rok wśród populacji żołnierzy. Jakby chcieć przeliczyć, to wychodzi 600 na milion na rok. A to już znacznie więcej niż jeden na milion.
A biceps?
Tu mamy Journal of Hand Surgery z 2020r. gdzie częstość określono na 2,5/100000/rok. Czyli 24 razy rzadziej niż piersiowy?
Hmm. Sam w takim razie nie wiem co o tym myśleć. Pewnie trzeba by jeszcze innych źródeł poszukać. Problem w tym, że jest wiele publikacji profesjonalnych analizujących wyniki leczenia, czy pokazujących potencjalne sposoby leczenia. Z kolei takich statystycznych nie ma za wiele. Linki do pełnych wersji tych artykułów, które przytoczyłem znajdziesz oczywiście w notatkach.
Co mówią statystyki? 2:43
Co jeszcze znajdziemy w statystykach?
Biceps urywa się przede wszystkim u mężczyzn. 95 % przypadków to mężczyźni. A narażeni są oni głownie w wieku 35-54 lat. W analizach, 2/3 wszystkich przypadków mieściło się w tym zakresie, przy szczycie zapadalności w wieku 46 lat.
Z czynników ryzyka należy wymienić wysokie BMI – 30 i więcej oraz palenie tytoniu.
95% urazów to mężczyźni w wieku 35-54 lata
Ok. Bo zacząłem od razu od epidemiologii a wypadałoby może przybliżyć delikatnie anatomię i biomechanikę tego mięśnia.
Anatomia i biomechanika 3:18
Mięsień dwugłowy ramienia, czyli biceps, czy wręcz biceps brachi, jak sama nazwa wskazuje, ma dwie głowy. Jedna z głów nazwana jest krótką i ma swój początek na wyrostku kruczym na łopatce, zaś druga – długa – zaczyna się na guzku nadpanewkowym, a przyczep ścięgna jest zintegrowany z górnym obrąbkiem stawu. Ścięgno głowy długiej, po krótkim przebiegu śródstawowym, wchodzi do bruzdy międzyguzkowej i pod przyczepem mięśnia piersiowego, stopniowo przechodzi w brzusiec.
Mięsień dwugłowy ramienia składa się z głowy długiej i krótkiej
Z drugiej strony mięśnia, ścięgna głowy krótkiej i długiej łączą się w jedno wspólne ścięgno długości kilku centymetrów, które ostatecznie przyczepia się do guzowatości kości promieniowej.
Warto wspomnieć jeszcze, że dystalnie czyli obwodowo, mięsień dwugłowy, za pośrednictwem tak zwanego rozcięgna biegnie również przyśrodkowo do powięzi przedramienia, co stanowi pośredni przyczep do kości łokciowej. A więc biceps przyczepia się nie tylko do kości promieniowej, ale również do łokciowej.
Obie głowy są unerwione przez ten sam nerw, tj. nerw mięśniowo-skórny. Natomiast z racji odmiennych przyczepów w części bliższej, funkcja obu brzuśców nieco się różni. Potocznie uważa się, że biceps przede wszystkim zgina kończynę w łokciu. I może to być dla niektórych zaskoczeniem, ale to nie jest główna funkcja mięśnia dwugłowego. Zdecydowanie mocniej zgina łokieć mięsień ramienny (musculus brachialis), który przyczepia się na ramieniu i biegnie do kości łokciowej. Nasz biceps, z racji głównego przyczepu do kości promieniowej odpowiada przede wszystkim za supinację czyli odwracanie przedramienia.
Zginanie kończyny górnej w łokciu nie jest podstawową funkcją bicepsa!
Zdaję sobie sprawę, że supinacja to nie jest termin powszechnie stosowany. To może przybliżę terminologię:
Wyobrażamy sobie kończynę zgiętą w łokciu a dłoń jest skierowana ku podłodze. W takiej pozycji guzowatość kości promieniowej do której przyczepia się biceps , jest skierowana do dołu a ścięgno bicepsa jest jak gdyby nawinięte na kość promieniową. Idąc z góry, wchodzi pomiędzy kość promieniową i łokciową i przyczepia się od dołu do kości promieniowej. Napinając mięsień dwugłowy, rotujemy, poniekąd odkręcamy kość promieniową, co powoduje ustawienie dłoni do góry. Wykonaliśmy w ten sposób ruch supinacji. Kręcąc w drugą stronę wykonujemy pronację.
Aby zapamiętać te dwa terminy można posłużyć się mnemotechniką. Supinacja to ruch do sufitu a pronacja do podłogi.
Supinacja to ustawienie dłoni do Sufitu, a Pronacja do Podłogi
Mechanizm zerwania bicepsa 6:16
Do czego ta wiedza może nam się przydać? Otóż spróbujcie chwycić drążek czy gryf dłońmi ustawionymi w pronacji, tzw. nachwytem i zginajcie łokcie. Teraz spróbujcie określić, czy biceps jest w takim ruchu napięty. Jest? Oczywiście, że nie. Nasz układ nerwowy automatycznie wyłącza ten mięsień z funkcji zginania w stawie łokciowym, bo gdyby się napinał musiałby najpierw odwrócić dłoń. Inaczej będzie kiedy chwycisz ciężar podchwytem. Wtedy wyprostowany już mięsień, może wspomóc ruch zginania.
Mając wiedzę anatomiczną i biomechaniczną, łatwiej będzie wyobrazić sobie mechanizm uszkodzenia tego mięśnia. Otóż jest to ruch w kierunku przeprostu w podchwycie pod obciążeniem. Eccentric force applied to flexed elbow.
Podstawowym mechanizmem zerwania bicepsa
jest ruch do wyprostu łokcia pod obciążeniem
Taki mechanizm spotkamy jako szarpnięcie ręki do wyprostu. Najłatwiej wyobrazić sobie to tak. Chcesz podnieść ciężką skrzynkę. Chwytasz ją i z lekko ugiętymi łokciami podnosisz ją do góry. W trakcie jednak okazuje się że, jest ona cięższa niż myślałeś. Ale puścić nie chcesz. Powoli łokcie wyprostowują się pod ciężarem, przy maksymalnie napiętych mięśniach dwugłowych. Wraz ze wzrostem rozciągnięcia rośnie siła napięcia mięśnia i może przekroczyć wytrzymałość ścięgna. Ścięgno urywa się.
W warunkach naturalnych taki mechanizm może nastąpić przy jeździe na nartach wodnych lub desce, ale również w zapasach. Opisywany jest przy jeździe na byku mechanicznym i wreszcie najczęściej spotykany na siłowni np. przy martwym ciągu. W notatkach do tego materiału zamieszczam link do filmiku na Youtube, który jest kompilacją zerwań bicepsa w przyczepie dystalnym. Jeśli będziesz go oglądał, zauważ, że biceps zawsze urywa się po stronie gdzie gryf jest chwytany podchwytem.
Objawy kliniczne 8:13
W pierwszej chwili w obrębie łokcia pojawia się ból, który stopniowo ustępuje. Poza tym pojawi się obrzęk w dole łokciowym i większe lub mniejsze podbiegnięcie krwawe. Zazwyczaj zauważalna jest też deformacja jako zgrubienie skurczonego mięśnia w górnej części ramienia. Rzadziej widoczne jest zagłębienie w dole łokciowym wynikające z braku ścięgna. Wreszcie pacjent zauważy osłabienie w ruchu supinacji oraz zginania przedramienia.
Objawy:
Ból i obrzęk
Krwiak na przedramieniu
Deformacja cofniętego brzuśca
Osłabienie ruchu supinacji i zginania
Badanie lekarskie i diagnostyka
Diagnostyka kliniczna opiera się na wykonaniu kilku testów:
- Najpopularniejszy jest test haka w którym próbujemy zaczepić palec za ścięgno mięśnia dwugłowego od strony bocznej
- Drugi – test czynnej pronacji i supinacji przedramienia. W trakcie tego testu pacjent odwodzi ramię do 90 stopni i zgina łokieć ok 70 stopni. W tej pozycji rotuje przedramię wykonując pronacje i supinację. W czasie ruchu obserwujemy zarys i przesuwanie brzuśca mięśnia dwugłowego. Kształt powinien być symetryczny ze stroną przeciwną.
- Możemy również wykonać ocenę odległości bruzdy łokcia od zarysu końca brzuśca mięśnia dwugłowego. Test jednak sprawdza się jedynie u osób, które mają mocno rozbudowany mięsień i stosunkowo mało tkanki podskórnej.
- Może jeszcze jeden teścik . Kiedy ściskamy mięsień w okolicy jego tak zwanego połączenia mięśniowo-ścięgnistego, uzyskujemy jego skrócenie i wywołujemy ruchu na ścięgnie dalszym. Taki test, zwany testem Thompsona jest wykorzystywany przede wszystkim przy ocenie uszkodzenia w obrębie ścięgna Achillesa. W przypadku bicepsa, układamy przedramię na udzie siedzącego pacjenta. Przedramię jest w pronacji a ręka jest rozluźniona. Ściskając dwiema rękami ramię chorego, powinniśmy wywołać delikatny ruch supinacji przedramienia w przypadku prawidłowej funkcji bicepsa. Tego ruchu nie zaobserwujemy w przypadku zerwania ścięgna. Wymieniłem ten test na końcu, bo choć jest opisywany, to w wielu przypadkach zdrowych bicepsów, nie da się go wywołać.
Test haka oraz test czynnej pronacji i supinacji pomagają w diagnozie
To były testy kliniczne. Koniec końców, swoją diagnozę warto potwierdzić w badaniach diagnostycznych. Może to być USG, chociaż ja lubię w takim przypadku mieć czarno na białym obrazek rezonansem magnetycznym. W tym badaniu można ocenić miejsce uszkodzenia ścięgna i stopień jego cofnięcia, czyli tak zwanej retrakcji. Co więcej, jest ono bardzo przydatne w uszkodzeniach częściowych, kiedy testy kliniczne nie wykażą patologii, a problem jest.
Leczenie 11:13
Nieuchronnie dochodzimy do leczenia. Jak zwykle mamy do wyboru leczenie zachowawcze oraz leczenie operacyjne.
Do leczenia zachowawczego, czytaj zostawiamy zerwanie takie jakie jest i tylko łagodzimy objawy, kwalifikują się jedynie osoby zdecydowanie starsze, nieaktywne oraz te które nie wymagają pełnej funkcji ręki.
W zdecydowanej większości, szczególnie, że szczyt występowania tej patologii przypada pomiędzy 35 a 56 rokiem życia, pacjenci kwalifikowani są do leczenia operacyjnego.
Takie przeprowadza się naturalnie na sali operacyjnej a pacjent musi być znieczulony. Nie ma konieczności usypiania czyli znieczulenia ogólnego. Do tego typu operacji wystarczy blokada splotu ramiennego, czyli tak zwane znieczulenie przewodowe.
Leczeniem z wyboru jest leczenie operacyjne
Cel operacji jest dość prosty. Należy przytwierdzić zerwane ścięgno na miejsce. I tak jak prosty jest cel, sam zabieg również nie jest zbyt skomplikowany. W zasadzie mogę powiedzieć, że technicznie jest wręcz prosty, jeśli nie policzyć początkowej fazy, w której zanim dotrzemy do kości promieniowej musimy przedrzeć się przez gąszcz struktury nerwowych i naczyniowych w tej okolicy. A to z kolei wcale nie musi być takie proste.
Operację można przeprowadzić na wiele sposobów. Można wykonać jedno większe poprzeczne cięcie dystalnie od dołu łokciowego lub dwa mniejsze, jedno z przodu drugie od tyłu. Ważne aby przyczep odtworzyć w miejscu, w którym wcześniej był.
Ja osobiście preferuję jedno cięcie z uwidocznieniem guzowatości kości promieniowej i wytworzeniem w niej podłużnego rowka oraz zamocowanie w takiej szczelinie ścięgna z użyciem implantu zwanego endobuttonem.
O tym, że zabieg jest stosunkowo łatwy możemy powiedzieć jeśli mamy do czynienia z uszkodzeniem które wydarzyło się maksymalnie 2-3 tygodnie wcześniej. Wtedy dość łatwo jest odszukać miejsca uszkodzenia, a przede wszystkim oderwany mięsień nie ulega jeszcze obkurczeniu i zazwyczaj nie mamy problemu z dociągnięciem go na miejsce.
Leczenie jest łatwe, jeśli podejmujemy je niedługo po urazie
Gorzej jeśli pacjenci zgłaszają się po wielu tygodniach od urazu. Mięsień jest już wtedy obkurczony, a ścięgno wklejone w jakieś blizny. Niejednokrotnie zmuszeni jesteśmy wtedy do wykonania zdecydowanie większych cięć skórnych a samego ścięgna może być za mało, aby dociągnąć go do przyczepu, nawet przy mocno zgiętym łokciu. W takiej sytuacji zmuszeni jesteśmy do sztukowania ścięgna, odtwarzania go z allograftu, czyli tkanki pochodzącej od dawcy.
Powikłania 14:05
Niezależnie od metody, nie jest trudno o pomyłkę i wytworzenie przyczepu zbyt blisko szyjki kości promieniowej lub bez wystarczającej supinacji w trakcie wiercenia. To potem powoduje, że nie jest odtworzona prawidłowa biomechanika ścięgna i ono samo nie generuje prawidłowej siły rotującej przedramię.
Co jeszcze może nie pójść po na naszej myśli? Czyli z jakimi możemy się spotkać powikłaniami przy tym leczeniu.
Powikłania:
- nieanatomiczne wytworzenie przyczepu
- podrażnienia nerwów
- skostnienia pozaszkieletowe
Należy wspomnieć o możliwości zaburzeń czucia w okolicy przedramienia, schodzące nawet w kierunku kciuka. Może to wynikać z uszkodzenia nerwu skórnego przedramienia bocznego. Jest to nerw leżący powierzchownie i można go uszkodzić już w trakcie wykonywania cięcia skórnego.
Jeszcze gorsza sytuacja wystąpi, kiedy w trakcie preparowania pomiędzy kością promieniową a łokciową, oczywiście niechcący, podrażnimy nerw międzykostny przedni przedramienia. Unerwia on okolice nadgarstka oraz zginacz długi kciuka i zginacz palców głęboki.
Formą powikłania, na którą chirurg ma już mniejszy wpływ jest wytworzenie w okolicy operowanej tak zwanych skostnień pozaszkieletowych. Są to ogniska kości, skostnień w tkankach miękkich. Z różnych powodów, to właśnie w tej okolicy stosunkowo często spotyka się je po zabiegach.
Rehabilitacja 15:33
No to zostało jeszcze wspomnieć co po zabiegu.
Nie ma uniwersalnego programu początkowego, bo postępowanie to zależy przede wszystkim od tego jak trudno w trakcie operacji było dociągnąć kikut ścięgna do kości.
Przy świeżych uszkodzeniach, kiedy z łatwością dociągamy wszystko na miejsce, kończyna zostaje zabezpieczona na 3 tygodnie w temblaku zdejmowanym do ćwiczeń i śmiało od pierwszych dni prostujemy łokieć.
Jeśli jednak w trakcie operacji nie było tak łatwo lub co gorsza musieliśmy sztukować ścięgno, może się okazać, że po zabiegu konieczna jest orteza, a ograniczenie co do pełnego wyprostu może trwać kilka tygodni. Oczywiście nie jest tak, że w tym czasie wcale łokciem nie ruszamy. Ruszać trzeba. Ale wtedy przede wszystkim zginamy łokieć a wyprost jest kontrolowany przez fizjoterapeutę i bardzo stopniowo i ostrożnie mobilizowany.
Ruchów czynnych pacjent unika przez około 3 tygodnie, a czynne z oporem możliwe są nie szybciej niż po 3 miesiącach od operacji.
Po leczeniu powrót do pełnej sprawności następuje po 4-6 miesiącach
Wyniki leczenia? Wyniki generalnie są bardzo dobre. Oczywiście im wcześniej podejmiemy leczenie tym wyniki lepsze. Przy prawidłowej fizjoterapii pacjenci odzyskują pełne zakresy ruchomości i nie mają również problemu z wykonywaniem ćwiczeń siłowych. I zdarzają się powikłania, o których już wspomniałem, ale nie są częste, a doświadczony operator potrafi ich unikać.
O zerwaniu bicepsa w części dalszej to już wszystko. Przybliżyłem Ci anatomię i biomechanikę tego mięśnia, mechanizm urazu oraz możliwości leczenia. Możliwości leczenia są, a wyniki tego leczenia są bardzo dobre, pod warunkiem, ze nie zwlekamy z operacją.
Na koniec, jak zwykle dziękuję Ci za wspólnie spędzony czas i ponownie życzę wielu udanych, zdrowych i bezpiecznych aktywności sportowych.
Pozdrawiam i do usłyszenia!
Dzień dobry Panie Doktorze,
zapewne wielu studentów medycyny, zainteresowanych ortopedią słucha Pana podcastów. Czy byłaby szansa, aby Pan Doktor napisał, bądź nagrał dla nas podcast odnośnie tego czy ciężko dostać się na tą specjalizację, jak wygląda ona w trybie rezydenckim oraz pozarezydenckim., jakie trudności nas spotkają, na które warto się wcześniej przygotować? Dziękujemy za cenne informacje i pozdrawiam w imieniu studentów 🙂
To trzeba będzie rezydenta do wywiadu zaprosić! Da się zrobić.
Witam Doktorze! Jestem 3 tygodnie po urazie zerwania bicepsa , leczenie zachowawcze ( jestem po 50 ) lekarz zalecil noszenie temblaka przez 4 tygodnie . Czy po tym okresie moge zaraz wrócic do pracy czy powinnam poddać sie jakiejś fizykoterapi ? Prosze o odpowiedź!
Super! W takim razie czekamy z niecierpliwością 🙂
Dzień dobry Panie Doktorze,
jestem 3 tyg po operacji,
zerwania bicepsa w części dalszej.
Dzięki Panu tak naprawdę dowiedziałem się
jak wyglądał zabieg i jak mogło dojść do kontuzji.
Dziękuje materiał jest naprawdę rzeczowy.
Witam. Jestem 4 tygodnie po operacji jaką pan opisał. Scięgo mocowane na tzw guziczek. Zakres ruchu w łokciu pełny ale problem z supinacją. Czy to już może swiadczyć błedzie i zlym miejscu przyczepienia sciegna? Czy po prostu jest to za krótki czas na pełen zakres ruchu i cierpliwie poczekac
Za krótki. Spokojnie proszę rehabilitować.
Dzień dobry panów Doktorze. Jestem już 3 tydzień po zabiegu metodą Arthrex. Zabieg był robiony w 2 tygodniu urazu. Generalnie z ręka wszystko Ok, pełen wyprost, nie potrzebowałem protezy, tylko noszenie w temblaku. Ale martwi mnie jedno, biceps nie jest taki sam jak przed zerwaniem, nadal jest wyraźnie krótszy. Czy jest szansa ze on się jescZe odbuduje przy ćwiczeniach??
Raczej nie powinien być ustawiony wyżej. Może być ogólnie mniejszy , bo nieużywany zanika. Jednak brzusiec powinien być na dobrym poziomie. Jeśli jest wyżej, to chyba trzeba sprawdzić, czy jest ciągłość ścięgna.
Witam. 12 dni temu rzekomo zerwałem przyczep… po rezonansie nie czekjaąc na opis z samą płytką udałem się do ortopedy który powiedziałm ze mam naderwane paatrząc na płytkę którą dostałem z rezonansu. Faktycznie nie mialem ani krwiaka ani nic. Tylko palce i przedamie obolałe… ale to już mineło.. biceps wygląda ok.. mogę napiąc.. i wg mnie tez to naderwanie… zacząlem więc brać bpc157 , tb500 i oxandrolon na kolagen oraz hormon wzrostu ( ciwcze kulturystykę ) dzis dostałem opis z placówki rezonansu i mam tam ze jest zerwane.. co mnie dziwi… Całowkite uszkodzenie dystalmego przyczepu mięsnia dwugłowego ramienia. Nieco pogrubiały i sfałdowany kikut ściegna oddalony jest o 9-10,, od guzowatości k.promieniowej . W tej okolicy widoczny znaczny obrzęk tkanek miękkich..Niewielkie zmiany degradacyjne w obrębie przyczepi ś.m Trójgłowego do k. łokciowek… Wnoski – Całowite uszkodzenie dystalnego przyczepu m. dwugłowego tamienia do k. proieniowej ..Faktycznie podniosząc od dołu drzwi usłyszałem niedaleko łokcia w przedramieniu taki PYK i ból… Prosze mi powiedizec czy jesli zrosnie mi się w takim stanie i takim przesunięciem to biceps będzie dużo słabszy czy jest szansa , ze za jakis czas będzie w pełni ok ? Ile czasu moze minąc min wrócic mogę do lekkich cwiczen ? pozdrawiam
Rozumiem, że ściegno odsunęło się na 9-10 mm a nie cm? Jeśli tak, to raczej nie zerwało się całkowicie. Szanse na wygojenie są, ale nikt nie jest w stanie powiedzieć jak wytrzymałe będzie takie ścięgno. Ćw po min 3 mieś.
Dzień dobry, doktorze mąż miał operowany prywatnie równo rok temu zerwany biceps po tygodniu od zdarzenia. Jest sportowcem, a ręka bardzo go boli i nie może wykonywać wszystkich ruchów. Byliśmy na wizycie u ortopedy i powiedział, że trzeba będzie jeszcze raz operować. Uslyszelismy, że nici wchodzą w kość i trzeba wstawić blachę. Czy takie przypadki Się zdarzają czy blacha powinna być zamontowana obrazu?
Techniki operacji są różne. Dużo zależy od preferencji operatora. „Blacha” to dużo powiedziane. Raczej chodzi o endobutton wielkości kilku milimetrów. Ja osobiście takie mocowanie stosuję pierwotnie.
Dziękuję za wyczerpujące informacje. Zerwałem przyczep dystalny bicepsa trzy dni temu i nie miałem informacji żadnych na ten temat. Ortopeda, który jest w stanie przeprowadzić zabieg mocowania zerwanego przyczepu odradzał mi zabieg ze względu na ryzyko powikłań. Mam 48 lat, dożo rzeczy wykonuję fizycznie, jestem dość aktywny sportowo, ale większym problem u mnie jest zanikający nerw łokciowy prawej ręki. Obawiam się, że za jakiś czas będę miał obie ręce w jakimś stopniu niesprawne. Dlatego po słowach wspomnianego ortopedy wahałem się podjąć decyzję o zabiegu. Pan rozwiał moje wątpliwości.
Jeszcze raz dziękuję.
Dzień Dobry!
jestem 6 tygodni po nadszarpnięciu/naderwaniu bicepsa w części dalszej. Były wykonane badania USG, MR i konsultacja. Diagnoza jest taka, że jest to niewielkie naderwanie i leczy się to zachowawczo. Jednak to wystarczyło, żeby biceps odsunął się od łokcia ok. 1 cm i lekko się zdeformowała. Mięsień działa, napina się. W ostatnich dniach wydaje mi się , że znowu go naruszyłem, bo pojawiło się kłucie w przedramieniu przy podnoszeniu. Czy czekanie aż samo się wygoi będzie najlepszym rozwiązaniem ? Jak będzie z wytrzymałością tej ręki w przyszłości ? Czy można coś jeszcze zrobić, żeby biceps odzyskał swoją wytrzymałość i kształt? Czy można to zakwalifikować do operacji? Mam 35 lat i chcę funkcjonować na 100%, a nie cały czas tylko uważać na tą rękę.
Pozdrawiam
Dzień dobry
3tyg temu zerwałem całkowicie przyczep dystalny bicepsa.Operacja miała się odbyć po 2 tyg niestety zachorowałem i dostałem antybiotyk na 7 dni augumentin na gardło . Ile trzeba odczekac od ostatniej dawki leku żeby przeprowadzić zabieg . Mam 40 lat
Dzień dobry. Jestem po zerwaniu ściegna 1 miesąc i 5 dni. opis USG Całkowite zerwanie dystalnego ścięgna m. bicepsa z retrakcją, kikut odalony na ok. 6cm od przyczepu. W odcinku dystalnymwidoczny resztkowy , zhemolizwany krwiak w miejscu sciegna. to jest usg z ostatnich dni. Po zerwaniu usb nie widoczne było diagnoza była o czesciowym zerwaniu. Mineło trochę czasu wiem że czas działa na moją nie korzyść . mam 44 lata reka jest sprawna nie boli . ale biceps wyglada inaczej niż przed zerwaniem . Pytanie czy działać i szyć decydować się na zabieg, czy zostawić ? Czy będą jakieś skutki uboczne po czasie ? Wiem że reka bedzie słabsza . Ale zabieg tez ryzyko ze cos może być nie tak , zwłaszcza że mineło trochę czasu . Za mało mam wiedzy i nie wiem co z tym zrobić, jaką podjąć decyzję ? Byłbym bardzo wdzieczny za podpowiedz co robić ?
Dziękuje bardzo
Witam , zdecydował Pan się na zabieg ? Pytam bo jestem w podobnej sytuacji.
Dzień dobry, jestem po operacji rekonstrukcji dolnego przyczepu bicepsa (4 tyg temu). Niestety od czasu operacji nie jestem w stanie wyprostować palców (otworzyć dłoni) . Zaciskanie działa poprawnie i same w sobie palce również. Chciałbym tylko się dowiedzieć czy to jest normalne/tymczasowe i zdarza się przy takich operacjach. Dziękuję.
Po tego typu operacji, raczej nie powinno mieć miejsca. Brak prostowania palców to problem nerwu promieniowego. Niepokoi.
Witam mam pytanie 21.04.2023r mam mieć zabieg na NFZ niemal całkowicie zerwałem przyczep sciegna dalszego bicepsa trzyma się jedynie na części sciegna o grubości 1,5 mm potwierdziło to badanie rezonansem do kontuzji doszło 28.03.Moje pytanie Panie doktorze na konsultacjach powiedziano mi że na okres 6 tygodni mają mi reke wstawić w gips czy to normalny proces?Bo obawiam się że reka będzie zbyt długo unieruchomina i może powstać zanik miesnia….Dziękuję pozdrawiam
6 tyg to dość długo. Staw łokciowy chyba nie bardzo lubi tak dlugie unieruchomienia. Ja stosuje ortezę na 3 tyg zazwyczaj. Szczególnie przy świeżych urazach.
Bardzo dziękuję Panie Doktorze za szybką odpowiedź.A więc co mam w takiej sytuacji zrobić jezeli wstawia mi reke w gips na 6 tyg czy na własną odpowiedzialność moge zalozyc orteze po tygodniu?
Niestety musi Pan podążać za zaleceniami operatora, który w pewnym sensie bierze za to odpowiedzialność. Jak zaleci 6 tyg a Pan zdejmie po tygodniu to jak się urwie, to Pana wina. Może zalecenia wynikają z jakości mocowania?
Bardzo dziękuję pozdrawiam
Witam Panie doktorze. Po dwóch tygodniach od zdarzenia mąż miał operacje zerwanie bicepsa. Założyli szynę na 2 tygodnie, teraz dostał ortezę bo palce nie otwierają się do wyprostu, czy tak pozostanie ,czy jest jednak nadzieja ,że rehabilitacja pomoże. Proszę o pomoc.
Dzień dobry,
na siłowni prawie całkowicie zerwałem mięsień bicepsa. 2 tygodnie temu miałem operację rekonstrukcji przyczepu dalszego mięśnia dwugłowego ramienia lewego Arthex Distal Biceps Repair. Operacja bez powikłań. Przed darzeniem miałem dobrze rozbudowane bicepsy, prawy nadal jest dobrze rozbudowany. Natomiast martwi mnie, że lewy biceps jest tak jakby nigdy nie był ćwiczony na siłowni. Tak jakbym nie mógł go napiąć. Czy to normalne po 2 tygodniach od operacji? Z góry dziękuję za odpowiedź.