Pozycja – Pacjent stoi przodem do kasety. Ugina kolana i opiera je o kasetę. Przytrzymuje się barierki aby móc utrzymać stabilną pozycję. Stopy są ustawione na wprost, odsunięte od ścianki tak, aby przednia powierzchnia goleni była nachylona do przodu pod kątem około 10 stopni. Zapewni to poziome ustawienie tyłopochylonego plateau kości piszczelowej. Kolana zgięte, tak aby kość udowa była odchylona 45 stopni od pionu.

Promień rentgenowski – skierowany skierowany poziomo na doły podkolanowe pacjenta.

Co możemy zobaczyć? – kształt kłykciu kości udowej i piszczelowej oraz przede wszystkim szerokość szpar stawu, co świadczy o stopniu uszkodzenia powierzchni chrzęstnych. Widzimy ew. osteofity krawędzi kłykci

Kluczowe jest ustawienie plateau kości piszczelowej – przednia i tylna krawędź musi się pokrywać na zdjęciu. Widzimy oba kolana na jednym zdjęciu. Czasem projekcja nazywana jest dla ułatwienia projekcją tunelową.